Zaproszenie

Szanowni Państwo,

Rozwój człowieka toczy się przez całe życie. Jest przedmiotem szczególnej troski w okresie dzieciństwa, adolescencji oraz wczesnej dorosłości. Często nie dostrzega się przejawów rozwoju w średniej i późnej dorosłości. Na początkowych etapach rozwoju opiekunowie oraz profesjonaliści obserwują osiąganie kamieni milowych, które pozwalają na nabywanie przez dzieci nowych umiejętności. W pierwszym roku życia wiele uwagi poświęca się monitorowaniu umiejętności psychomotorycznych, w drugim roku – rozwojowi języka.

Rozwój komunikacji poprzez język jest procesem instynktownym, w dużej mierze zakorzenionym w mózgu. Język jest naszym najczęstszym sposobem interakcji, a dzieci rozpoczynają ten proces naturalnie. Mózg ludzki wraz z wyrafinowanym aparatem głosowym pełniąc funkcję komunikacyjną, wyewoluował złożone struktury układu nerwowego pozwalające na szybkie postrzeganie analizowanie, planowanie i konstruowanie języka.

Ważne dla rozwoju są też doświadczenia dostarczane w środowisku dziecka. Rodzice, rodziny, społeczności odgrywają nieocenioną rolę w wywieraniu wpływu na rozwój poznawczy, emocjonalny, językowy, motoryczny i społeczny dziecka. Właśnie poprzez zapewnianie powtarzających się, pozytywnych doświadczeń, otoczenie ma trwały wpływ na rozwój jego mózgu. To wzajemne oddziaływanie natury i wychowania kształtuje zdolność komunikowania się, ale proces uczenia się języka zaczyna się od struktury mózgu. Komórki nerwowe, połączenia między nimi, przebieg impulsów bioelektrycznych, na późniejszym etapie selekcja i gradacja połączeń międzyneuronalnych stanowią podstawę rozwoju. Zmiany rozwojowe w strukturze i funkcji mózgu implikują postępujące tworzenie wieloskalowego wzorca połączeń nerwowych. Badania neuroobrazowe w coraz większym stopniu przyczyniają się do coraz bardziej precyzyjnego poznania i opisu dojrzewania sieci neuronowych. Wczesne badania skupiające się na identyfikacji zmian rozwojowych w oparciu o metryki połączeń funkcjonalnych lub mapowanie anatomii funkcjonalnej wskazują na to, że dojrzewanie mózgu ewoluuje wraz z integracją sieci i segregacją.

Współcześnie wiedza o mózgu, rozwoju i komunikacji narasta dynamicznie. Jednym z powodów tego stanu rzeczy jest konieczność wspierania osób z zaburzeniami rozwoju i komunikacji uwarunkowanych stanem mózgu, a także osób starszych lub chorujących na choroby ośrodkowego układu nerwowego. Wówczas konieczne jest udzielenie wsparcia poprzez nawiązanie współpracy przez specjalistów wielu różnych dyscyplin.

Celem 1. Konferencji Naukowo-Szkoleniowej Mózg – rozwój – komunikacja. Potrzeba interdyscyplinarnego wsparcia jest stworzenie forum do prezentacji i dyskusji stanowisk, podejść, teorii, paradygmatów, wyników badań naukowych, jak również rozwiązań i programów terapeutycznych. Zapraszamy do udziału w konferencji przedstawicieli różnych dyscyplin naukowych oraz praktyków zajmujących się pracą rozwojową i terapeutyczną. Pierwszy dzień konferencji zostanie zdominowany przez debatę naukową. Z kolei drugiego dnia odbędą się warsztaty szkoleniowe.

Patronat Honorowy

JM Rektor
Uniwersytetu Medycznego
im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Prof. dr hab. n. med. Andrzej Tykarski

Patronat naukowy konferencji

• Polskie Towarzystwo Rehabilitacji, Oddział Wielkopolski
• Polskie Towarzystwo Logopedyczne

Partnerzy konferencji

Stowarzyszenie
na Rzecz Osób Niepełnosprawnych
„Iskra”